Ochrona wszelkich informacji, jakie obejmuje tajemnica bankowa to niewątpliwie, znany od starożytności, obowiązek banków, jakie na banki nakłada ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe. Zgodnie z art. 104 wspomnianej ustawy obowiązek zachowania tajemnicy spoczywa na banku, jego pracownikach i tych, którzy za pośrednictwem banku wykonują czynności bankowe. Tajemnica ta obejmuje wszelkie informacje dotyczące czynności bankowych uzyskane w trakcie negocjacji, zawierania i realizacji wszelkich umów, na podstawie których bank wykonuje czynności. Wyjątkiem są te informacje, których wyjawienie jest wymagane dla prawidłowej realizacji umowy.
Celem tajemnicy bankowej jest ochrona praw klienta. To klient może rozporządzać tajemnicą, także zezwolić na ujawnienie jej w konkretnej sytuacji, czy konkretnym osobom/instytucjom.
Jak długo obowiązuje tajemnica bankowa?
Przyjmuje się, że obowiązek powstaje z chwilą rozpoczęcia każdych negocjacji z bankiem, tj. od chwili, w której klient banku przekazał jakiekolwiek informacje do chwili wygaśnięcia obowiązku przechowywania (także w formie elektronicznej) dokumentacji klienta w banku. Z chwilą przejęcia banku przez inny podmiot tajemnica ta przechodzi dalej, na nowy bank.
Ustawa umożliwia jednak ujawnienie danych objętych tajemnicą bankową. Katalog instytucji i sytuacji, w których bank ma taka powinność jest sporo i należy tu wymienić, między innymi, inny bank, instytucja finansowa, Komisja Nadzoru Finansowego, Najwyższa Izba Kontroli, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, ABW, CBA, Generalny Inspektor Danych Osobowych, biegli rewidenci, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, wojsko i policja, czy sądy i prokuratury. Ustawa dokładnie precyzuje zakres i sposób przekazywania żądanych informacji (zwolnienia przedmiotowe i podmiotowe zawarte w art. 104 ust2 i art. 105 ust.2).
Jedyna osobą, której dane można udostępniać w każdym zakresie, w każdej formie jest sam klient, którego dane dotyczą, bowiem to jego prawa mają być chronione.
Uchybienia i nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów, ujawnianie informacji chronionych to sankcje cywilne i karne, w postaci grzywny i kary pozbawienia wolności.